προϑεσμίας οὐδεμιᾶς οὔσης τῷ κινδύνῳ

προ-θέσμιος, vorher festgesetzt; ἡ προϑεσμία, sc. ἡμέρα, vorher anberaumter Termin, eine bestimmte Frist, bis zur Verjährung in Geldsachen u. sonst, Plat. Legg. XII, 954 de; προϑεσμίας οὐδεμιᾶς οὔσης τῷ κινδύνῳ, Lys. 7, 17; ἀδικημάτων, Verjährung, 13, 83 u. öfter; Aesch. 1, 39; Dem. 38, 27, ὡς εἰκοστῷ λαγχάνειν ἔτει δίκαιόν ἐστι, τοῠ νόμου πέντε ἔτη τὴν προϑεσμίαν δεδωκότος; Sp., προϑεσμίας ὁρίζεσϑαι, Termin festsetzen, Luc. Nigr. 27.